یک مطالعه اخیر نشان داده است که مردانی که تزریقهای تستوسترون آندکانوات طولانیاثر دریافت میکنند، در مقایسه با افرادی که تزریقهای پروپیونات تستوسترون کوتاهاثر دریافت میکنند، بیشتر به درمان خود پایبند هستند.این یافته ها اهمیت اشکال راحت درمان با تستوسترون را در تضمین تعهد بیمار به درمان برجسته می کند.
این مطالعه که شامل تجزیه و تحلیل گذشتهنگر دادههای بیش از 122000 مرد در ایالات متحده بود، میزان پایبندی مردانی را که با تستوسترون آندکانوات درمان میشدند با مردانی که با تستوسترون سیپیونات درمان میشدند مقایسه کرد.نتایج نشان داد که طی 6 ماه اول درمان، میزان پایبندی هر دو گروه یکسان بود.با این حال، با افزایش طول مدت درمان از 7 به 12 ماه، تنها 8.2٪ از بیماران دریافت کننده تستوسترون سایپیونات درمان را ادامه دادند، در مقایسه با 41.9٪ از بیمارانی که تستوسترون آندکانوات دریافت می کردند.
دکتر آبراهام مورگنتالر، استادیار جراحی در بخش اورولوژی مرکز پزشکی Beth Israel Deaconess در دانشکده پزشکی هاروارد، اهمیت این یافته ها را بیان کرد.او اظهار داشت: شواهد نشان میدهد که اشکال راحتتر درمان تستوسترون، مانند تزریقهای طولانیاثر، برای تمایل مردان مبتلا به کمبود تستوسترون به ادامه درمان مهم است.دکتر مورگنتالر بر شناخت روزافزون کمبود تستوسترون به عنوان یک وضعیت سلامتی مهم تاکید کرد و مزایای سلامتی گستردهتری را که تستوسترون درمانی میتواند ارائه دهد، از جمله بهبود کنترل قند خون، کاهش توده چربی، افزایش توده عضلانی، بهبود خلق و خو، تراکم استخوان، و حتی تسکین، برجسته کرد. از کم خونیبا این حال، درک این مزایا منوط به حفظ تبعیت از درمان است.
این مطالعه که توسط دکتر مورگنتالر و همکارانش انجام شد، از دادههای پایگاه داده Veradigm استفاده کرد که دادههای پرونده الکترونیک سلامت را از مراکز سرپایی در سراسر ایالات متحده جمعآوری میکند.محققان بر روی مردان 18 ساله و بالاتر که بین سالهای 2014 تا 2018 درمان تزریقی تستوسترون undecanoate یا تستوسترون سیپیونات را آغاز کرده بودند، تمرکز کردند. دادهها که در فواصل زمانی 6 ماهه تا ژوئیه 2019 جمعآوری شد، به محققان اجازه داد تا پایبندی به درمان را بر اساس زمانبندی ارزیابی کنند. قرار ملاقات ها و هرگونه قطع، تغییر نسخه، یا تکمیل درمان با تستوسترون تجویز شده اولیه.
به طور خاص، پایبندی به درمان برای گروه تستوسترون آندکانوات به صورت فاصله بیش از 42 روز بین تاریخ پایان اولین قرار ملاقات و تاریخ شروع قرار ملاقات دوم، یا فاصله بیش از 105 روز بین قرارهای بعدی تعریف شد.در گروه تستوسترون سیپیونات، عدم پایبندی به عنوان فاصله بیش از 21 روز بین قرارها تعریف شد.علاوه بر میزان پایبندی، محققان عوامل مختلفی مانند تغییرات وزن بدن، BMI، فشار خون، سطح تستوسترون، نرخ حوادث جدید قلبی عروقی و عوامل خطر مرتبط را از 3 ماه قبل از اولین تزریق تا 12 ماه پس از شروع تزریق مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. رفتار.
این یافته ها اهمیت تزریق تستوسترون طولانی اثر را در ترویج پایبندی به درمان و به حداکثر رساندن مزایای بالقوه تستوسترون درمانی روشن می کند.مردان مبتلا به کمبود تستوسترون می توانند تا حد زیادی از اشکال راحت درمان بهره مند شوند، که تداوم را تضمین می کند و تعهد طولانی مدت برای بهبود سلامت و رفاه کلی خود را تشویق می کند.
زمان ارسال: ژوئیه-07-2023